Over mij

Mijn naam is Willem, samen met mijn vrouw en 2 kinderen vormen wij een prachtig gezin. Mijn hobby’s zijn Thai boksen, Yoga, motorrijden, bezig zijn met zelfontplooiing en gezelligheid in het algemeen. Maar wie heb je hier eigenlijk voor je?

Mijn leven in een notendop: Als kleine jongen had ik altijd het gevoel er voor anderen te moeten zijn. Pestgedrag of iets wat daarop leek was uit den boze. Dat resulteerde wel eens in een vechtpartijtje, omdat ik vooral koerste op mijn gevoel, de wil om onrecht tegen te gaan en vergat hierbij de mondelinge dialoog te voeren. Dit was van toepassing tijdens mijn basis- en middelbare schoolperiode, naast het feit dat ik school verschrikkelijk vond en dat ook liet blijken.

Dit heeft mij ertoe gezet bij het Ministerie van Defensie te gaan werken, na enkele jaren bij een stratenmakersbedrijf gewerkt te hebben, en mijn jongensdroom te gaan verwezenlijken. In 2005 begon dit avontuur waarna ik veel verschillende dingen heb mogen meemaken, zien en vooral leren. Dit heb ik gedaan in verschillende functies en rollen binnen de 11 Luchtmobiele Brigade. In deze periode ben ik 4 maal op uitzending/missie geweest naar Afghanistan, dit heeft toentertijd mijn blik op de wereld enorm veranderd in positieve en negatieve zin, in heftige en minder heftige situaties. De laatste jaren heb ik gewerkt binnen het Joint Intelligence, Surveillance, Target Acquisition & Reconnaissance Commando (JISTARC). Terugkijkend kan ik mijn dienstperiode bestempelen als enorm leerzaam, nodig en verrijkend.

Tijdens mijn eerste uitzending wist ik al dat ik niet mijn gehele carrière bij defensie zou spenderen. Dit heeft mij ertoe geleid verschillende opleidingen te volgen zoals Sociaal Pedagogische Hulpverlening, maar dit kwam te vroeg en stond niet voldoende open voor de wat zachtere blik toentertijd. Na wat gegroeid te zijn als persoon, wat ontwikkelingen te hebben doorgemaakt heb ik Integrale Veiligheidskunde gestudeerd en in 2019 afgerond, maar het werkveld vond ik niet goed genoeg bij mij passen. Ik kon het niet vinden… Na het afronden van een communicatieve en interne defensieopleiding moest ik even tot mijzelf komen…

Ik was mijzelf even totaal kwijt althans dat dacht ik. Maar wat bleek? Ik was al jaren niet meer mijn echte zelf en wist eigenlijk niet meer wie ik was. Ik moest aan de slag om mijzelf (terug) te vinden.

Toen ik via een intensief coachtraject, m.b.v. verschillende inzichten, tools kreeg en eigen shit ging opruimen, veranderde mijn visie en zelfbeeld. Ik ging voelen en kwam erachter dat ik altijd veel wegbleef van mijn gevoelens, ondanks zelf een echt gevoelsmens te zijn. Ook gaf het mij inzicht in het feit dat ik mensen wilde helpen op een hele andere manier en mijn leven ervan af toen anders uit moest zien.

Na deze periode ben ik zelf coachopleidingen gaan volgen die een verfrissende aanvulling zijn op de bij defensie aangeleerde (coaching)vaardigheden. Na het behalen van verschillende coachopleidingen kwam ik op het punt dat ik mijn kracht én de altijd al aanwezige drive naar zelfkennis, waarheid, oprechtheid en harmonie wil inzetten. Dit ten behoeve van eenieder die dat maar wil, nodig heeft, maar hier vooral voor open staat.

Er staan voor jezelf vind ik erg belangrijk. Wil jij ook staan voor jouw daadwerkelijke eigenwijsheid, doel, leven, zingeving, warmte, kern, imperfecties, waarden, overtuigingen, carrière, compassie, betrokkenheid, liefde, onzekerheden en overige doelen? Jou helpen op weg daarnaartoe, daar sta ik voor.

Niet INSTA, maar IK STA….er voor jou!